MRI-scan

Bij een MRI-scan (Magnetic Resonance Imaging) worden met behulp van een grote sterke magneet en radiogolven bepaalde signalen in het lichaam opgewekt. Deze signalen worden nadien door een antenne weer opgevangen. Er wordt dus bij een MRI-onderzoek geen gebruik gemaakt van röntgenstraling. Een computer verwerkt de signalen vervolgens tot een afbeelding die op een beeldscherm kan bekeken worden.

Is een MRI-onderzoek gevaarlijk?

Niet iedereen kan een MRI-onderzoek ondergaan. Metaal-bevattende objecten in het lichaam kunnen een tegenindicatie zijn, mogelijke voorbeelden zijn: pacemakers / defibrillator (voornamelijk de oudere types), metaalstukjes in het oog (metaalbewerkers), catheter, insulinepomp, vasculaire clips, cochleair implant enzovoort. Gelieve dit dan ook steeds op voorhand te bespreken met uw verwijzende arts of raadpleeg de dienst radiologie bij twijfel. 

Er zijn geen bekende bijwerkingen van een MRI, op voorwaarde dat de patiënt geen gecontra-indiceerd implantaat heeft.

Patiënten met bekende of risico op nierbeschadiging moeten hun nierfunctie laten beoordelen voordat MRI wordt uitgevoerd om te bepalen of toediening van gadoliniumcontrast het beste kan worden vermeden.

Gadoliniumcontrast is over het algemeen zeer veilig, maar heeft een lage incidentie van allergische reacties (ongeveer 1 op de 1.000 lichte reacties en 1 op de 10.000 ernstige reacties). 

Wat bij zwangerschap?

Scannen tijdens het eerste trimester van de zwangerschap wordt over het algemeen vermeden, hoewel de risico's theoretisch zijn en waarschijnlijk klein, maar niet klinisch vastgesteld. Als dit toch noodzakelijk is, moet dit vooraf worden besproken tussen de behandelende arts en de radioloog. Op gadolinium gebaseerde contrastmiddelen zijn meestal gecontra-indiceerd tijdens de zwangerschap.

Verloop

Voor het onderzoek

Aangezien in heel de ruimte een groot magnetisch veld aanwezig is, is het omwille van veiligheidsmaatregelen verboden om gelijk welk metalen voorwerp en/of elektronica mee binnen te nemen. Daarom zal je gevraagd worden om alle metalen voorwerpen en/of kledij met metaal te verwijderen en eventueel gewoon een badjas aan te doen. Ook een bril, een gebitsprothese en hoorapparaat mogen niet mee in de scanruimte. Als je drager bent van een pacemaker of een ander ingeplant toestel (vb. neurostimulator) doe dan zeker navraag bij jouw behandelend arts of het toestel MRI-compatibel is.

Bij de minste twijfel zal je de toegang tot de onderzoeksruimte geweigerd worden omwille van jouw en onze veiligheid. Wanneer het onderzoek het hoofd of halsgebied betreft, is het belangrijk om geen make-up of haarlak te gebruiken.

Voor een MRI-onderzoek mag je op voorhand eten en drinken, ook als je een onderzoek met een contrastmiddel moet ondergaan. Er is slechts een uitzondering op deze regel: je mag niet eten of drinken voor een MRI-onderzoek van de buik. Enkel eigen medicatie mag met een heel klein beetje water ingenomen worden.

Het onderzoek

Tijdens het onderzoek is het van belang om zo stil mogelijk te blijven liggen en zoveel mogelijk te ontspannen. Afhankelijk van welk lichaamsdeel onderzocht wordt, duurt het onderzoek 15 tot 40 minuten. Het maken van een MRI (Magnetic Resonance Imaging) gaat gepaard met een hard, kloppend en monotoon geluid. Om de geluidssterkte te verminderen, krijg je hiervoor een hoofdtelefoon en indien gewenst extra oordopjes.

Tijdens het onderzoek lig je op een tafel die in een tunnel wordt geschoven. De tunnel is aan beide kanten open. Als er zich tijdens de scan een probleem zou voordoen, kan je de verpleegkundige altijd waarschuwen door middel van de noodknop.

Als je last hebt van claustrofobie, bespreek dit dan op voorhand met jouw behandelende arts zodat hij je de nodige medicatie kan voorschrijven en je deze kan meenemen naar het onderzoek. Als je deze medicatie moet innemen, zorg er dan steeds voor dat je een begeleider bij hebt, want je mag in dat geval niet zelf terug naar huis rijden met de wagen.

Na het onderzoek

De radioloog maakt een verslag van de beelden. Je ontvangt een code waarmee de beelden en het verslag door jezelf en de aanvragende arts kunnen bekeken worden. De arts zal de resultaten met jou bespreken.